بیماری پوستی میلیا چیست/ پوشانه جوانسازی صورت نیلای

خانه » بلاگ » بیماری های پوستی » درمان خانگی میلیا

بیماری میلیا چیست

میلیا (Milia) یک ضایعه شایع پوستی است. بیماری میلیا باعث ایجاد برجستگی‌های کوچک سفید (کیست) در زیر سطح پوست بیمار می‌شود. در واقع بیماری پوستی میلیا شامل کیست‌های کراتین زیر اپیدرمی خوش‌خیم و گذرا است. حدود 40 تا 50 درصد از نوزادان آمریکایی مبتلا به میلیا هستند. بزرگسالان نیز دچار این بیماری می‌شوند. جوش میلیا به درمان خاصی نیاز ندارد. زیرا میلیا بیماری پوستی بی‌ضرر است. علائم آن نیز خود به ‌خود از بین می‌رود. این ضایعه فقط ظاهر پوست (و در بیشتر مواقع پوست صورت) را تحت ‌تأثیر قرار می‌دهد. بیشتر مردم این جوش‌ های سفید میلیا را با آکنه اشتباه می‌گیرند. در حالی که بیماری پوستی میلیا نوعی از آکنه نیست.

تفاوت بین میلیا و کیست میلیوم چیست؟

میلیا کلمه جمع «میلیوم» (milium) است. هر کیست سفید روی پوست «میلیوم» نامیده می‌شود. میلیوم به عنوان «دانه چربی» یا «لک شیری» نیز شناخته می‌شود.

علائم میلیا چیست؟

برجستگی‌های ناشی از بیماری میلیا دارای ویژگی‌های زیر هستند:

به رنگ سفید یا مایل به زرد هستند.
به صورت خوشه‌ای یا گروهی ظاهر می‌شوند.
بدون علائم‌اند. همچنین باعث درد یا ناراحتی نمی‌شوند.
بسته به نوع میلیا، برخی از آن‌ها ممکن است باعث خارش شوند.

انواع میلیا

این بیماری شایع پوستی دارای انواع مختلفی است، از جمله:

میلیا نئوناتال (Neonatal): این نوع میلیا باعث ایجاد کیست‌های سفید روی پوست نوزاد می‌شود. این کیست‌ها اغلب روی بینی یا اطراف آن ظاهر می‌شوند. میلیا نئوناتال در بدو تولد به وجود می‌آید.
میلیا اولیه: در میلیای اولیه کیست‌های کوچکی روی پلک‌ها، پیشانی، گونه‌ها و یا اندام تناسلی به وجود می‌آیند. نوع اولیه میلیا معمولاً کودکان و بزرگسالان را هدف قرار می‌دهد. علائم این بیماری در نوزادان روی لثه و داخل دهان ظاهر می‌شود. میلیا اولیه به عنوان «مرواریدهای اپستین» (Epstein’s pearls) نیز شناخته شده است.
میلیا ثانویه یا میلیای تروماتیک (traumatic): کیست‌های کوچک میلیا ثانویه، پس از آسیب به پوست ایجاد می‌شوند. از جمله این آسیب‌ها می‌توان به موارد سوختگی، راش، تاول‌ و یا قرارگرفتن در معرض نور خورشید اشاره کرد. میلیای تروماتیک همچنین ممکن است در واکنش پوست به یک کرم یا پماد سنگین، ایجاد ‌شود. علائم میلیا ثانویه در هر نقطه از بدن با یک بیماری پوستی دیگر (به ‌ویژه در پشت دست‌ها) ظاهر می‌شود. این علائم همچنین روی صورت افراد با آسیب زیاد ناشی از تابش نور خورشید دیده شده است.
میلیای جوونایل (Juvenile) یا نوجوانی: کیست‌های جوونایل نشانه یک بیماری ارثی هستند. این کیست‌ها می‌توانند در بدو تولد یا بعد از آن ظاهر شوند.
میلیای ان پلاک (en plaque): این نوع نادر از میلیا اغلب در زنان و همچنین افراد باردار در سنین 40 تا 60، به وجود می‌آید. علائم این نوع میلیا معمولاً روی قسمت برجسته از پوست مانند پشت گوش، روی پلک، گونه یا فک ایجاد می‌شود.
میلیای فورانی چندگانه یا متعدد و فوران‌کننده: این نوع میلیا نادر است. در میلیای فورانی چندگانه، گروه‌هایی از کیست طی هفته‌ها تا ماه‌ها تشکیل می‌شوند. این کیست‌ها معمولاً روی صورت، بازوها و یا بالای شکم به وجود می‌آیند. همچنین ممکن است باعث خارش شوند.

چه چیزی باعث میلیا میشود

بدن سلول‌های مرده پوست را می‌ریزد (این فرایند به منظور بازشدن راه برای سلول‌های جدید و تازه رخ می‌دهد). در صورت از بین ‌نرفتن سلول‌های مرده پوست، بیماری میلیا بروز می‌کند. در واقع سلول‌های مرده زیر پوست جدید به دام می‌افتند. سپس سفت شده و یک میلیوم تشکیل می‌دهند. میلیا ممکن است به دلایل زیر نیز رخ دهد:

آسیب به پوست در اثر مواردی مانند راش، جراحت یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید
استفاده طولانی مدت از داروهای استروئیدی
واکنش به برخی مواد تشکیل‌دهنده در محصولات آرایشی -پارافین مایع، روغن پارافین، نفت و پترولاتوم (petrolatum)- می‌توانند باعث تحریک یا تشدید بیماری شوند.

در موارد نادر، این عارضه پوستی در افرادی با ناهنجاری‌های ژنتیکی خاص زیر ایجاد می‌شود:

سندرم گاردنر (Gardner’s Syndrome)
سندرم گورلین (Gorlin syndrome)
پاکیونیشیای یا پاکونیشی مادرزادی (Pachyonychia congenital)

برخی از بیماری‌های خودایمنی، مانند لوپوس دیسکوئید (discoid lupus) نیز با میلیا ان پلاک، مرتبط هستند.

تشخیص بیماری میلیا

میلیا اغلب از روی ظاهر پوست تشخیص داده می‌شود. اما دلایل دیگری برای ایجاد برآمدگی‌های کوچک و سفید پوست نیز وجود دارد. در صورت عدم تشخیص، متخصص پوست می‌تواند کیست را بردارد. سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی کند. این کار می‌تواند به تشخیص بیماری کمک کند.

لازم به ذکر است که علائم کارسینوم سلول بازال (Basal cell carcinoma) نیز شبیه به یک برآمدگی سفید مرواریدی است (کارسینوم سلول بازال، نوعی سرطان پوست است). در صورت از بین ‌نرفتن این نوع برآمدگی و عدم اطمینان از علت آن، حتماً با پزشک مشورت کنید.

درمان میلیا

برجستگی‌های ناشی از میلیا در نوزادان معمولاً در عرض چند هفته از بین می‌رود. بنابراین درمان خاصی برای این بیماری لازم نیست. اما از بین ‌رفتن این علائم در کودکان بزرگتر و بزرگسالان حدود چند ماه یا چند سال طول می‌کشد. در برخی افراد این کیست‌ها موجب ناراحتی آن‌ها می‌شود. در این موارد درمان‌های مؤثری برای از بین‌ بردن برجستگی‌های میلیا وجود دارد، از جمله:

درمان میلیا با کرایوتراپی (Cryotherapy) یا سرمادرمانی: در کرایوتراپی با استفاده از نیتروژن مایع، میلیا را منجمد می‌کنند. سرمادرمانی متداول‌ترین روش برای حذف میلیا است.
درمان میلیا با دروفینگ (Deroofing): در این شیوه درمانی، هر میلیوم را با لانست یا چاقوی جراحی استریل سوراخ می‌کنند. سپس مواد داخل کیست با ابزاری به نام کومدون اکستراکتور (comedone extractor) تخلیه می‌شود.
درمان میلیا با رتینوئیدهای موضعی (Topical retinoids): برخی از محققان کرم‌های رتینوئید موضعی را برای از بین ‌بردن میلیا توصیه می‌کنند. کرم‌های رتینوئید حاوی ویتامین A هستند. این ویتامین برای سلامت پوست ضروری است. کرم‌های رتینوئید به لایه‌برداری پوست کمک می‌کنند. ترتینوئین (tretinoin)، تازاروتن (tazarotene) یا آداپالن (adapalene) از جمله رتینوئیدهای موضعی هستند.
درمان میلیا با لایه‌برداری شیمیایی: این نوع لایه‌برداری باعث از بین ‌رفتن اولین لایه پوست و تشکیل لایه‌ای جدید می‌شود.
درمان میلیا با ابلیشن با لیزر (Laser ablation): در این روش، با تمرکز لیزر روی نواحی آسیب‌دیده، کیست‌ها از بین می‌روند.
درمان میلیا با دیاترمی (Diathermy): در دیاترمی، کیست‌ها را با گرمای شدید از بین می‌برند.
درمان میلیا با کورتاژ تخریبی (Destruction curettage): در روش کورتاژ به کمک جراحی، برجستگی‌های میلیا خراشیده و سوزانده می‌شوند.

ماسک LED جوانساز پوست نیلای

به روزترین و کم‌خطرترین روش جوانسازی پوست

سفارش ماسک نوری نیلای

پوست جوان و شاداب دیگر یک خاطره نیست

خرید نیلای

درمان خانگی میلیا

هنگام ابتلا به بیماری پوستی میلیا، هیچ‌گاه اقدام به از بین ‌بردن کیست‌های ایجاد شده نکنید. دست‌زدن به میلیوم‌ها می‌تواند باعث خونریزی، دلمه و اسکار در برجستگی‌ها شود. خراش‌دادن پوست نیز میکروب‌ها را وارد ناحیه می‌کند. بنابراین ممکن است باعث عفونت شود. در مواجهه با میلیا بهتر است مراحل زیر را در منزل انجام دهید:

قسمت‌های آسیب‌دیده را تمیز کنید: هر روز صورت خود را با یک شوینده ملایم و بدون پارابن بشویید. صابون‌ها چربی‌های پوست را از بین می‌برند (این چربی‌ها برای حفظ تعادل و سلامتی پوست ضروری هستند). پس از شستشو حتماً پوست خود را خشک کنید (پوست شما نباید با هوا خشک شود). این کار به جلوگیری از خشک‌شدن پوست کمک می‌کند.
با بخاردهی، منافذ پوست خود را باز کنید: به مدت پنج الی هشت دقیقه در حمام بخار آب گرم بنشینید. بخار آب به ‌آرامی منافذ پوست را باز می‌کند. همچنین باعث آزادشدن پوسته‌ها و یا سایر محرک‌های به‌ دام ‌افتاده زیر پوسته‌ها می‌شود. آب گرم را ببندید. بعد از چند دقیقه و قبل از خارج‌شدن از حمام، صورت خود را خشک کنید. سپس پوست خود را با آب ولرم بشویید. این کار موجب شسته‌شدن محرک‌ها از روی پوست صورت می‌شود.
به‌ آرامی ناحیه مورد نظر را لایه‌برداری کنید: لایه‌برداری ملایم موجب حفظ پوست از محرک‌های عامل میلیا می‌شود. برخی از عوامل لایه‌بردار از تولید بیش ‌از حد کراتین در پوست جلوگیری می‌کنند. برای لایه‌برداری از پاک‌کننده‌های لایه‌بردار حاوی اسید سالیسیلیک (salicylic acid)، اسید سیتریک (citric acid) و یا اسید گلیکولیک (glycolic acid) استفاده کنید. لایه‌برداری بیش ‌از حد می‌تواند پوست را تحریک کند. بنابراین این کار را هر روز انجام ندهید.

برای شروع می‌توانید هفته‌ای یک بار از یک پاک‌کننده لایه‌بردار استفاده کنید (در این مدت، بهبود یا عدم بهبود میلیا مشخص می‌شود). لایه‌بردارهای صورت حاوی مواد لایه‌بردار نیز ممکن است در بهبود بیماری کمک کنند. اما از این محصولات باید با احتیاط استفاده کنید. بعضی از لایه‌بردارها خیلی قوی هستند. در نتیجه می‌توانند باعث نمایان‌شدن میلییوم‌های بیشتری شوند. همچنین پوست شما ممکن است به مواد تشکیل‌دهنده لایه‌بردار صورت حساس باشد. این امر می‌تواند میلیا را تشدید کند. توصیه می‌شود از لایه‌بردارهای حاوی اسید سالیسیلیک یا اسید گلیکولیک استفاده کنید.

از کرم رتینوئید استفاده کنید: از هر محصول حاوی رتینوئید (یا نوع کم‌قدرت آن، رتینول) باید فقط یک بار در روز استفاده کنید. هنگام استعمال این نوع کرم باید صورتتان تمیز و خشک باشد. علاوه ‌بر این استفاده روزانه از ضد‌آفتاب ضروری است. زیرا کرم رتینوئید یا رتینول، پوست را بیشتر مستعد آسیب‌های پوستی ناشی از نور خورشید می‌کند.
یک کرم ضدآفتاب سبک برای پوست صورت خود انتخاب کنید: برای محافظت از پوست صورت خود در برابر اشعه ماوراءبنفش باید هر روز از ضدآفتاب استفاده کنید. مزیت استفاده از ضدآفتاب مناسب پوست، کاهش تحریک پوستی عامل میلیا است. ضدآفتاب انتخابی باید به طور خاص برای صورت طراحی شده باشد. همچنین توصیه می‌شود کرم‌های دارای SPF 30 یا بالاتر را خریداری کنید. در صورت حساسیت شدید پوست صورت به نور خورشید، محصولی با SPF 100، انتخاب خوبی است. از طرفی بهتر است مواد تشکیل‌دهنده کرم ضدآفتاب را با دقت بخوانید. محصول انتخابی نباید حاوی مواد حساسیت‌زا برای پوستتان باشد. بر خلاف سایر روغن‌های مسدودکننده پوست، مناسب‌ترین ضدآفتاب‌ها، روغن معدنی را به عنوان ماده پایه در ترکیب خود دارند.

جلوگیری از میلیا

از اکثر موارد میلیا، به ویژه میلیای نوزادان نمی‌توان جلوگیری کرد. اما خطر ابتلا به انواع خاصی از میلیا را می‌توان با رعایت نکته‌های زیر کاهش داد:

پرهیز از قرارگرفتن بیش ‌از حد در معرض نور خورشید
استفاده موقت از کرم‌ها یا پمادهای غلیظ صورت
لایه‌برداری مکرر پوست یا استفاده دائم از پاک‌کننده پوست
اجتناب از استعمال استروئیدها برای مدتی طولانی‌تر از آنچه پزشک تجویز کرده است.

نوبت شما

هدف ما از انتشار این مقاله، کمک به سلامت شماست. پس، نظرات و پیشنهادهای خود را بنویسید و ما را در رسیدن به این هدف یاری کنید. می‌توانید سؤالات خود را نیز درباره “بیماری پوستی میلیا” در همین قسمت بیان کنید تا متخصصان ما به آن پاسخ دهند.