انواع چسب جوش

انواع مواد فعال در چسب جوش

برخی از چسب‌های جوش پر از مواد افزوده‌شده برای مبارزه با آکنه هستند. درحالی که برخی دیگر فقط چسب‌های ژل هیدروکلوئیدی هستند. لازم به ذکر است که میزان تأثیر چسب جوش و مواد آن، به نوع پوست بستگی دارد. چسب جوش ممکن است به کاهش التهاب کمک کند (منظور از التهاب، برجستگی‌های متورم قرمزرنگ در نزدیکی سطح پوست است). از طرفی ممکن است اصلاً نتیجه‌ای ندهد. بنابراین، بسیاری از متخصصان معتقدند که این چسب‌ها تنها بر روی نوع خاصی از جوش‌ها اثر می‌گذارند. در اینجا برخی از مواد تشکیل‌دهنده چسب‌های جوش و نحوه تأثیر هر کدام روی پوست، آورده شده است:

• اسید سالیسیلیک (Salicylic acid): یک ماده محبوب ضدآکنه در مراقبت از پوست و شامپو است. این ماده می‌تواند به بازکردن منافذ پوست و از بین ‌بردن سبوم یا چربی اضافی کمک کند. چسب‌ جوش حاوی اسید سالیسیلیک، گزینه خوبی برای جوش‌های نسبتاً ملتهب است. اما ممکن است پوست خشک‌ و حساس را تحریک کند.
• روغن یا عصاره درخت چای: این روغن، باکتری‌ها را از بین می‌برد. همچنین التهاب و قرمزی را کاهش می‌دهد. اما مانند اسید سالیسیلیک می‌تواند بسیار خشک‌کننده باشد.
• اسید هیالورونیک (Hyaluronic acid): این ماده مراقبت از پوست، بسیار محبوب است. اسید هیالورونیک پس از قرار‌گرفتن روی جوش، به آبرسانی پوست کمک می‌کند. این امر باعث جلوگیری از خشک‌شدن پوست می‌شود.
• نیاسینامید (Niacinamide): یک افزودنی عالی دیگر به چسب جوش، نیاسینامید است. زیرا می‌تواند رنگ و بافت پوست را بهبود بخشد. همچنین اثرات تثبیت‌کننده‌ای بر عملکرد سد پوستی دارد. این امر می‌تواند به بهبود حفظ رطوبت پوست کمک کند. نیاسینامید نوعی از ویتامین B3 (نیاسین) است.
• بنزوئیل پراکسید (Benzoyl peroxide): این ماده یک ضدعفونی‌کننده است. بنزوئیل پراکسید، دهه‌ها برای درمان آکنه استفاده شده است. با این حال، بهتر است در صورت تجربه تحریک قبلی از آن استفاده نکنید. بنزوئیل پراکسید، به عنوان یک ضدعفونی‌کننده به کاهش جوش‌ها کمک می‌کند. همچنین باکتری‌های داخل و اطراف جوش را از بین می‌برد.