اثر استفاده از مواد مخدر روی پوست

سوء مصرف مواد مخدر می‌تواند بسیاری از اندام‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال کوکائین (Cocaine) اثر منفی قابل توجهی روی قلب می‌گذارد. هروئین (Heroin) نیز می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند. این آسیب‌ها ممکن است سال‌ها پنهان بمانند. زیرا رصد آن‌ها بدون سیستم‌های پیچیده تصویربرداری پزشکی غیرممکن است.

استفاده زیاد و طولانی مدت از مواد مخدر می‌تواند بر پوست نیز تأثیر بگذارد. پوست بزرگترین اندام بدن است. مواد مخدر شامل طیف گسترده‌ای است. سوء مصرف هر گروه از این مواد در طول یک دوره زمانی می‌تواند باعث انواع عفونت‌ها، زخم‌ها، التهابات یا حتی پوسیدگی پوست شود. این عوارض ممکن است در اثر هر چهار عامل زیر یا ترکیبی از آن‌ها ایجاد شود:

• ناخالصی‌هایی که برای قطع مواد مخدر استفاده می‌شود یا ناخالصی‌هایی که در مواد خیابانی و تقلبی وجود دارد.
• نحوه استفاده از ماده مخدر (به عنوان مثال، استفاده داخل وریدی)
• خود ماده مخدری که مصرف می‌شود.
• رفتارهای ناسالم که منجر به مشکلات پوستی می‌شود، مانند رژیم غذایی نامناسب، عدم خواب کافی و عدم رعایت بهداشت فردی

مصرف مواد مخدر می‌تواند باعث چروک شدن پوست نیز بشود. استفاده از موادی مانند مت آمفتامین (Methamphetamine) – مت (meth)- و هروئین، جای زخم سوزن و چرک را روی پوست باقی می‌گذارد. ترس، بی‌قراری یا احساس خزیدن حشره در پوست باعث می‌شود که بسیاری از مصرف‌کنندگان مواد مخدر، صورت یا بازوهای خود را به شکل ناجوری بخراشند. برای برخی از افراد، حتی در صورتی که مصرف مواد مخدر را متوقف کرده باشند این اختلال تا مدتی ادامه پیدا می‌کند. این بیماری ممکن است نیاز به تغییرات رفتاری و شاید درمان روانپزشکی داشته باشد. هدف این مطلب، توجه ویژه به ضایعات و بیماری‌های پوستی معمولی است که ممکن است با سوء مصرف مواد همراه باشد.

تغییرات پوستی در بیماران وابسته به مواد مخدر تزریقی

در سوء مصرف ماده مخدر تزریقی، تظاهرات پوستی بسیار شایع است. کسانی که مت آمفتامین و کوکائین، هروئین یا هرگونه مواد قابل تزریق دیگر استفاده می‌کنند، در معرض خطر جدی برای ایجاد عفونت‌های پوستی هستند. انواع ضایعات پوستی که نشانه‌های اعتیاد احتمالی به مواد مخدر تزریقی هستند، عبارتند از:

• محو شدن رگ‌ها
• هایپرپیگمانتاسیون (hyperpigmentation)
• ورم مداوم به دنبال ترومبوفلبیت (thrombophlebitis)

عوارض عفونی و غیر عفونی نیز ممکن است با تغییرات معمول پوستی همراه باشد، مانند:

• اکتیما (ecthyma) که در عفونت‌های ناشی از سودوموناس (Pseudomonas) همراه است.
• زخم‌های متعدد ناشی از انفارکتوس آمبولی (embolic infarct)
• واکنش‌های حساسیتی به واسطه یک فرایند ایمنی

همچنین امکان ایجاد انواع مختلفی از عوارض جدی در محل تزریق وجود دارد از جمله:

• آبسه
• گانگرن (gangrene)
• نکروز (necrosis)
• فاشیات نکروزان (necrotizing fasciitis) یا نکروزان غلاف (ان اف)

برخی از اثرات پوستی ناشی از مصرف کوکائین، هروئین و مت‌آمفتامین به طور دقیق‌تر در بخش زیر بررسی می‌شود.

تأثیر کوکائین روی پوست

کوکائین می‌تواند بر سیستم‌های مختلف بدن تأثیر بگذارد. در واقع این ماده خود پوست و برخی از اندام‌ها و سیستم‌های داخلی را که منجر به آسیب پوست می‌شوند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری‌ها شامل موارد زیر است:

• نکروز یا مرگ سلول‌های پوست
• تشکیل بافت فیبری در پوست
• سیاه شدن کف دست، که به آن ” ترک دست ” نیز گفته می‌شود.
• زخم‌های مزمن
• پوسچولوزیس (Pustulosis)- نواحی کوچک و برجسته‌ای از پوست که با چرک پر شده-.
• بیماری هنوخ شوئن لاین یا واسکولیتهنوخ شوئن (Schonlein-Henoch vasculitis)- واسکولیت، عروق خونی را در پوست ملتهب می‌کند و باعث ایجاد لکه‌های قرمز می‌شود. این لکه‌ها ممکن است خونریزی کنند.
• بیماری بوگرگر (Buerger) ، که رگ‌های اندام را ملتهب می‌کند. همچنین باعث تورم و قرمز شدن آن‌ها می‌شود.
• اریتم بولوس مولتی فرم (Bullous erythema multiforme)، که باعث ایجاد فوران روی پوست می‌شود.

از طرفی مشخص شده که کوکائین با مواد مختلفی تولید می‌شود. برخی از این مواد می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. تقریباً 80-65 درصد از کوکائین فروخته شده در انگلستان و ایالات متحده با یک عامل کرم‌زدایی برای دام‌ها به نام لوامیزول (levamisole) ساخته شده است. لوامیزول به مدت طولانی بلعیده می‌شود. از این رو در سطوح بدن مصرف‌کنندگان سنگین کوکائین، قرار می‌گیرند. پس از آن باعث ایجاد زخم‌های پوستی و حتی پوسیدگی پوست می‌شود. لوامیزول همچنین باعث کاهش گلبول‌های سفید خون که با عفونت مبارزه می‌کنند، می‌شود. بنابراین از این طریق مصرف‌کنندگان کوکائین در برابر عفونت آسیب‌پذیر می‌شوند.