بیماری‌های پوستی پا

چندین مورد از انواع بیماری‌های پوستی وجود دارد که باید توسط پزشک مورد معاینه و درمان قرار گیرد. این نوع بیماری‌ها را نمی‌توان سرخود و یا با کمک “دکتر Google” تشخیص داد و یا بهبود بخشید. بسیاری از بیماری های پوستی مشابه یکدیگر هستند و در نگاه اول ممکن است از نظر یک فرد غیرمتخصص شبیه به هم باشند؛ اما در واقع روش پیشرفت و درمانشان متفاوت است. به همین دلیل می‌بایست یک پزشک متخصص پوست مشکل پای شما را ارزیابی کند و بهترین روش درمانی را به شما پیشنهاد دهد. در ادامه، تعدادی از شایع‌ترین بیماری های پوستی پا را معرفی کرده‌ایم.

بیماری های پوستی پا

1) آبسه

• آبسه: تجمع چرک باعث ایجاد عفونت در نواحی بافت نرم داخل پا می‌شود که اغلب دارای التهاب، درد و تورم است.
• اکتینیک کراتوز: لکه های پوستی هستند که می‌توانید در قسمت جلوی ساق پا مشاهده کنید. این بیماری ممکن است به سرطان پوست تبدیل شود. در صورت مشاهده علائم، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
• درماتیت آلرژیک: درماتیت آلرژیک زمانی رخ می‌دهد که لایه‌ خارجی پوست توسط ماده تحریک‌کننده‌ای که با پوست در تماس است، ملتهب می‌شوند. بعضی از افراد به عطرها، صابون‌ها یا مواد شوینده لباس دارند. بسیاری از افراد نسبت به داروها واکنش نشان می‌دهند. به عنوان مثال در اثر استفاده نادرست از داروی قارچ ناخن پا خارش و قرمزی در انگشتان پا می‌شود.

2) پای ورزشکار

• پای ورزشکار: یکی از شایع ترین بیماری های پوست پا است که متخصصان پوست هر روز با آن مواجه می‌شوند. این بیماری ممکن است در پای ورزشکاران و دوندگان نوجوان گرفته تا ورزشکاران باسابقه رخ دهد. پای ورزشکار یک عفونت قارچی پوست پا است. کفش‌های کتانی گرم و مرطوب که تمام روز پوشیده می‌شود، محل مورد علاقه این عفونت قارچی است.

دو نوع رایج از عفونت پای ورزشکار وجود دارد. پای ورزشکار حاد و پای ورزشکار مزمن. پای ورزشکار حاد با جوش‌های کوچک قرمز و تاول‌هایی همراه است که خارش و سوزش دارد. این حالت در بین انگشتان پا و در دو طرف پا به شکل پوسته پوسته شدن دیده می‌شود. در ورزشکاران مسن، یا سربازان قدیمی که در جنگ دچار جراحت شده‌اند، این وضعیت اغلب مزمن است و به صورت پاهای خشک، سفید و پوسته پوسته به نظر می‌رسد. غالباً بیماری پای ورزشکار مزمن با خشکی پا اشتباه گرفته می‌شود و می‌تواند باعث بروز ترک پاشنه و بسیار دردناک گردد.

3) زخم های رایج پوستی پا

• میخچه و پینه: میخچه و پینه ازجمله بیماری‌های پا هستند که معمولاً قابل درمان هستند. میخچه ضخیم شدن پوست لایه خارجی پوست در اطراف نوک انگشتان است. پینه‌ها هم وضعیت مشابهی، اما در کف پا دارند. این بیماری‌ها ناشی از فشار است و می‌توانند دردناک باشد. پزشک متخصص این ضایعات را با استفاده از چاقوی جراحی برداشته می‌شود. لازم به ذکر است که نباید این کار را در خانه و خودسرانه انجام دهید! اگر به دیابت مبتلا هستید، مراقب استفاده از چسب‌های میخچه (که بدون نسخه نیز ارائه می‌شوند) در بین انگشتان پا یا هرجای دیگر باشید. استفاده خودسرانه می‌تواند منجر به فاجعه شود.

• کاندیدیازیس: عفونت مخمری

• کاپیلاریتیس: التهاب مویرگ‌ها

• سلولیت: عفونت باکتریایی پوست پا با علائم قرمزی، سوزش، درد و تورم.

• چیل بلین: اسپاسم ناشی از سرما در مویرگ‌ها

• درماتیت تماسی: محرک پوستی که باعث ایجاد بثورات پوستی در پا می‌شود.

• کوفتگی و ضرب دیدگی: برجستگی، کبودی و یا آسیب دیدگی در پوست پا که باعث جراحت نمی‌شود و در زیر پوست قابل احساس است.

4) ترک پاشنه

بیماری پا که در آن پوست نیمه پایینی پاشنه ضخیم شده و یا ترک خورده است، ترک پاشنه نام دارد. اگر خشکی به مدت طولانی ادامه یابد، می‌تواند منجر به مشکلات پزشکی جدی‌تری گردد. این بیماری می‌تواند دال بر بیماری tinea pedis (پای ورزشکار) باشد و ممکن است نسبت به ضد قارچ‌های موضعی واکنش نشان دهد. اولین علامت ترک پاشنه پا، داشتن نواحی از پوست خشک و ضخیم شده، معروف به پینه، در لبه پاشنه است. هنگام راه رفتن، چربی زیر پاشنه شما از بین می‌رود. این امر باعث ترک خوردن پینه‌های شما می‌شود. سایر عواملی که می توانند باعث ترک خوردن پاشنه پا شوند عبارتند از:

• ساعات طولانی ایستادن
• با پای برهنه یا صندل‌های پشت باز قدم زدن
• استحمام گرم و طولانی
• شستشوی پا با استفاده از صابون‌های خشن که سبب می‌شود پوست شما را از روغن‌های طبیعی پوست پاک گردد.
• پوشیدن کفش‌هایی که اندازه پای شما نیستند.
• خشکی پوست به دلیل آب و هوا، مانند سرما یا خشکی هوا
• عدم استفاده از مرطوب کننده برای پاها

5) بیماری لایم

گونه‌های باکتریایی اسپیروشیت (مارپیچی) بورلیا بورگدورفر یا گزشِ کَنه از دلایل ایجاد بیماری لایم است. یک ضایعه به شکل چشم گاو، از یک عفونت جدید و موضعی خبر می‌دهد. پیشرفت بیشتر بثورات نشان می‌دهد که عفونت در پا گسترده شده است. به محض مشاهده بثورات، در اولین فرصت آزمایش خون بدهید. بیماری لایم یک بیماری جدی است. در نهایت ممکن است پوست، چشم‌ها، قلب، مفاصل و حتی سیستم عصبی را درگیر کند. آزمایش خون تنها راه قطعی برای تشخیص بورلیوز است. البته گاهی اوقات پزشک متخصص می‌تواند براساس علائم و نشانه‌ها نیز آن را به درستی تشخیص دهد. با استفاده از آنتی بیوتیک می‌توان در مراحل اولیه، از بسیاری از عوارض جدی بعدی بیماری لایم جلوگیری نمود. به همین دلیل تشخیص زود هنگام بسیار مهم است.

6) واریس:

رگ‌های واریسی پا بسیار شایع هستند. در حقیقت ، تقریباً 60 درصد افراد با افزایش سن به آن مبتلا می‌شوند. واریس رگه‌هایی است که معمولاً روی پاها و مچ پا قرار دارند و متورم شده‌اند. رگ‌های واریسی معمولاً دارای خطوط تیره آبی و بنفش در پاها هستند. وقتی دریچه‌های وریدی ضعیف می‌شوند، خون در پاها جمع شده و باعث فشار و ایجاد خطوط تیره در سراسر پاها می‌شود.   مراجع: